Poród przedwczesny postępowanie

- zachowywać spokój. Zarówno rodząca, jak i osoby z jej otoczenia powinny być spokojne i działać odpowiednio do sytuacji. Dzięki temu poród stanie się sprawą prostą i uniknie się uszkodzeń ciała matki i płodu,

- wezwać lekarza. Poród powinien odbywać się w miarę możliwości pod kontrolą specjalisty położnika. Poza tym wcześniak jest zwykle umieszczony w inkubatorze, gdyż jego rozwój wewnątrzmaciczny został przerwany. Jeżeli jednak poród przed terminem odbywa się w warunkach uniemożliwiających wezwanie pomocy fachowej, to należy postępować według poniższych zaleceń:

- Ułożyć kobitę w pozycji porodowej, to znaczy na plecach, z głową leżącą wyżej niż nogi, które mają być zgięte w kolanach i rozchylone, co ułatwia wypchnięcie płodu. Łóżko, na którym leży, powinno być przykryte czystymi prześcieradłami.
- Przygotować potrzebne narzędzia i pomoce, są to:

- nożyczki,
- gaza, ręczniki,
- zapasowe prześcieradła do okrycia noworodka,
- woda gorąca (wrzątek) dla zdezynfekowania narzędzi.

- Skrupulatnie dbać o czystość zarówno narzędzi, jak i pościeli oraz osób pomagających. Pokój powinien być przestronny. Przy porodzie mogą być obecne tylko osoby niezbędne.

- Odbyt rodzącej przykryć czystym ręcznikiem, pod który kładzie się gazę lub inny materiał. Niejednokrotnie w wyniku parcia następuje mimowolne oddanie kału przez rodzącą. Tak więc zabezpieczenie to jest konieczne, zapewnia bowiem odizolowanie dziecka od odchodów i zakażenia.

- Dbać o to, aby przebieg porodu był podobny do normalnego. Rodząca prze z całej siły, a osoba odbierająca poród pomaga płodowi wydobyć się z macicy, naturalnie bez ciągnięcia go. Po wysunięciu się główki nie ma już potrzeby silnego parcia, kobieta powinna oddychać szybko i płytko, aby ruchy przepony pomagały wypchnąć płód.

- Jeżeli płód wysuwa się stopkami do przodu, to należy rodzącą natychmiast przewieźć do szpitala. Poród z przodowaniem stopek jest bardzo trudny i powinien być prowadzony w szpitalu.

- Jeżeli noworodek nie oddycha, to należy wykonać sztuczne oddychanie usta-usta. W tym celu noworodka najpierw unosi się za nóżki głową w dół, aby pozbyć się ewentualnego płynu lub ciał obcych z gardła, następnie delikatnie obraca się go do pozycji na plecach i wykonuje sztuczne oddychanie usta-usta.

Włosy a odchudzanie

Odchudzanie się za pomocą restrykcyjnych diet prowadzi do niedoboru witamin oraz innych substancji odżywczych, a co za tym idzie-do osłabienia i nasilonego wypadania włosów. Można do tego nie dopuścić, odchudzając się rozsądnie, to znaczy powoli. I zapobiegając niedoborom przez łykanie w czasie odchudzania suplementów w tabletkach.

Joga

Joga jest systemem ćwiczeń relaksujących ciało i umysł, jej podstawą jest zaś prawidłowe oddychanie, dzięki któremu pacjent w pełni wykorzystuje możliwości swoich płuc, zwiększając tym samym energię, witalność i poprawiając krążenie. Prawidłowe oddychanie jest sposobem kontrolowania funkcji psychicznych i fizycznych organizmu. Pełne wykorzystanie płuc pozwala nie tylko je wzmocnić, ale i osiągnąć przy tym stan relaksu. Odprężony umysł umożliwia osiągnięcie pełnej koncentracji i wewnętrznego wyciszenia, jak również sprzyja duchowemu rozwojowi. Rytmiczne oddychanie prowadzi człowieka do harmonijnej wibracji z naturą i pomaga rozwojowi jego sił utajonych. Kontrola oddychanie pomaga wyleczyć nie tylko swoje i cudze choroby, lecz nawet potrafi przezwyciężyć w sobie trwogę, zdenerwowanie i uczucia niższego rzędu. Badania dowiodły, że większość ludzi oddycha nieprawidłowo: zbyt szybko i płytko, tylko górną częścią klatki piersiowej lub zbyt słabo, tylko przeponą, nie wykorzystując tym samym całego potencjału tkwiącego w nich samych. Chociaż wykazano, że ćwiczenia jogi wpływają korzystnie na każdą część ciała, aż do najdrobniejszych mięśni twarzy, specjaliści podkreślają, że chodzi w nich bardziej o zdrowie organizmu jako całości. Z tego też powodu nie zaleca się wykonywania ćwiczeń ruchowych(asan) w oderwaniu od nauki prawidłowego oddychania (pranajama) oraz ćwiczeń umysłu i emocji. Główną rolę w procesie oddychania odgrywają mięśnie, które nazywamy „mięśniami oddechowymi”. Bez nich płuca nie mogłyby się rozszerzać, a prawidłowe ich używanie i odpowiednia kontrola polegają na umiejętności pozyskania z nich maksimum życiodajnego powietrza.