Kolka u niemowlat

Kolka jest ustępującym samoistnie zaburzeniem, które polega na wielogodzinnych napadach nieutulonego krzyku zdrowego niemowlęcia. Nikt nie wie, co powoduje tę dolegliwość, występującą u około 10% wszystkich niemowląt. Napady długotrwałego krzyku zaczynają się zazwyczaj kilka dni po urodzeniu; ich nasilenie zmniejsza się po 2 miesiącach, a z końcem 3. miesiąca życia dziecka całkowicie ustępują. Płacz rozpoczyna się zwykle wczesnym wieczorem, ale zdarza się również i w innych porach dnia.

Między okresami krzyku niemowlę cierpiące na kolkę zachowuje się zupełnie normalnie. Według jednej z aktualnych teorii zaburzenie to jest przejawem niedojrzałości układu nerwowego dziecka, który nie może wytłumić zbyt silnych dla niego bodźców. Ta nadwrażliwość mija z reguły wraz z rozwojem psychicznym, kiedy reakcje na przeciążenie bodźcami z otoczenia stają się prawidłowe.

Badania diagnostyczne

Zanim lekarz postawi diagnozę, że niemowlę cierpi na kolkę, musi wykluczyć inne przyczyny krzyku. Należy sprawdzić, czy dziecko nie jest uczulone na mleko - zarówno na pokarm matki, jak i na mieszanki, zwłaszcza jeśli płaczowi towarzyszą biegunka i gazy.

Trzeba koniecznie zasięgnąć porady lekarza, jeśli płacz przechodzi w krzyk, może on bowiem być wyrazem bólu (zwłaszcza jeśli trwa dłużej niż 3 godziny i jeśli zaczął się po upadku lub urazie).

Wydłużające się napady denerwującego krzyku, które rozpoczynają się po ukończeniu przez dziecko 4 tygodni życia, nie są objawem kolki. Ich przyczynę powinien ustalić lekarz.

Leczenie

Jeśli wykluczy się organiczne przyczyny krzyku, leczenie nie jest potrzebne. Dawniej dla uspokojenia cierpiącego na kolkę niemowlęcia podawano mu czasami fenobarbital lub podobne leki, obecnie jednak nie stosuje się ich ze względu na działanie zapierające i potencjalnie uzależniające. Leki uspokajające lub nasenne mogą się natomiast przydać wyczerpanej psychicznie i fizycznie matce.

Lekarz może też zasugerować rodzicom skorzystanie z poradnictwa rodzinnego, zwłaszcza jeśli niemowlę cierpiące na kolkę jest ich pierwszym dzieckiem. Jeżeli w ich rodzinie są starsze dzieci, które mogą czuć się zaniedbane i rozgniewane, należy zachęcić je do rozmowy ze specjalistą na temat ich mieszanych uczuć wobec młodszego brata czy siostry.

Poradnictwo jest szczególnie ważne dla rodziców, którzy stają się coraz bardziej zirytowani długotrwałym krzykiem niemowlęcia, ponieważ może to doprowadzić do maltretowania dziecka, często z tragicznymi następstwami.